Edycja 2019

O działalność społecznej
Małgosia bardzo serio traktuje słowa harcerskiego przyrzeczenia, które złożyła kilkadziesiąt lat temu – całym życiem pełni służbę Bogu i Polsce. Środowisko młodych ludzi zna ją nie tylko w Olsztynie, a w całej Polsce: przewodzi wielu akcjom organizowanym przez i dla harcerzy, a także w Duszpasterstwie i w szkołach.  Od ponad 25 lat pełni funkcje instruktorskie i buduje organizację ZHR, która właśnie obchodzi 30-lecie. Budowała też ostoję harcerstwa za wschodnią granicą, na Ukrainie.
Udzielała się też na forum organizacji pozarządowych pełniąc funkcję w Radzie Organizacji Pozarządowych przy Urzędzie Miasta Olsztyn.

O pracy zawodowej
W pracy zawodowej od początku z zaangażowaniem pracuje jako nauczycielka języka polskiego. Ale jej działalność to nie tylko etatowe godziny lekcyjne, ale również kółka teatralne i pomoc logopedyczna. Młodzież pod jej opieką zdobywa nagrody w konkursach i olimpiadach humanistycznych i teatralnych.
 

Uzasadnienie
Wszystko to działalność oczywiście charytatywna – za dobre słowo. Autorytet, który w ten sposób buduje powoduje, że coraz częściej pełni odpowiedzialne stanowiska, np. członkini Naczelnictwa ZHR i komendantki 30 Zlotu ZHR.
Swoją postawą i działalnością sprawia, że pojęcie patriotyzmu nie wydaje się tylko sloganem z lekcji historii, a młodzi ludzie mogą się uczyć, jak być patriotą na co dzień. Zwłaszcza, że na co dzień Małgosia  - BabaFest - ramię w ramię z dziećmi i młodzieżą wkopuje drzewa, rozpala ogniska i z wypiekami na twarzy trzyma kciuki za młodych aktorów na amatorskiej scenie teatralnej. Prywatnie mama czwórki dzieci doskonale zarządza czasem swoim i rodziny, a jednocześnie pozostaje kobietą pełną wdzięku i świadomą swoich atutów.

O działalność społecznej
Działalność społeczna to przede wszystkim działalność na osiedlu socjalnym przy ulicy Towarowej. Aneta trafiła tam trochę przypadkiem w 2015 roku i została już całkowicie świadomie do dziś. Osiedle na Towarowej to setki niezwykle trudnych ludzkich historii. 
Aneta z wykształcenia i zamiłowania jest pedagogiem. Dziecko jest jednak integralną częścią całej rodziny, dlatego realna zmiana jego zachowań może dokonać się tylko przy pracy z rodziną.
Aneta ma wielki i rzadki dar towarzyszenia drugiemu człowiekowi zarówno w jego dobrych i ciężkich chwilach. Wchodzi w życie ludzi poranionych, często zagubionych i zostaje z nimi na dobre i na złe. Ma do nich duży szacunek i taki szacunek dostaje także od nich. W każdy możliwy sposób stara się im pomóc. Nie wyręcza ich jednak i nie uzależnia od tej pomocy. Mieszkańcy mówią, że Aneta daje im nadzieję, że dzięki niej zaczynają wierzyć w możliwość zmiany na dobre. 
Aneta to kobieta czynu. Na pierwszej linii, gdy trzeba zabrać się do pracy i z boku, a wręcz z tyłu, gdy rozbłyskają reflektory. Nie ukrywa, że na kandyduje do tytułu Fest Baby, aby pomóc rodzinom z osiedla na Towarowej. 
Doba Anety ma co najmniej 48 godzin. Ma dobrą i bardzo wspierającą ją rodzinę. Ma też grono przyjaciół oraz bliskich znajomych i sąsiadów. 

O pracy zawodowej
W przypadku Anety trudno jest rozdzielić jej pracę zawodową z działalnością społeczną. 
Na co dzień jest koordynatorem projektów w Fundacji dla dzieci i młodzieży Kółko Graniaste. Realizując statutowe cele Fundacji bardzo często wykracza poza zaplanowane działania. Realizuje edukacyjny program Okno na Świat, pracując z dziećmi i ich rodzinami zagrożonymi wykluczeniem społecznym, głównie z powodu miejsca ich zamieszkania na terenach wiejskich, często popegeerowskich. Prowadzi zajęcia edukacyjne, artystyczne, aktywizuje lokalne społeczności. Działania te skierowane są głównie do mieszkańców Gmin Dywity, Jeziorany i Lubomino. 
Dobrze i efektywnie współpracuje z władzami samorządowymi, pracownikami socjalnymi, urzędnikami miejskimi. Nie zawsze jest łatwym partnerem, gdyż na pierwszym miejscu stawia dobro rodziny, z którą pracuje. Pomimo tego potrafi jednak nawiązać dobre relacje i na koniec wypracować konstruktywne rozwiązania.
Często mówi, że praca z ludźmi uczy ją pokory. Każde kolejne spotkanie, każdy nowy projekt dają nowe doświadczenia. Nauczyła się też, że czasami po prostu coś nie wychodzi. Trzeba wtedy wyciągnąć wnioski i iść do przodu.
Potrafi podejmować trudne decyzje, ma swoje zdanie i ma odwagę go bronić. Potrafi też przyznać się do błędu, jest otwarta na trudne rozmowy. 

Uzasadnienie
Jest to kobieta wyjątkowa, warto doceniać i propagować takie postawy.

O działalność społecznej
W swojej historii:
Ania swoim życiem, pracą i działalnością każdego dnia udowadnia, że nawet gdy nie można, a bardzo się czegoś chce, to trzeba! Spektakularne sukcesy zawodowe nigdy nie stępiły jej wrażliwości i chęci, aby przede wszystkim czynić świat lepszym.  Od lat działa charytatywnie w Olsztynie: przez 4 lata była koordynatorką olsztyńskiego oddziału fundacji „Mam Marzenie”, który założyła,  a obecnie od prawie 5 lat działa społecznie na rzecz kobiet jako Lola Rozbójniczka. Lole organizują akcje prospołeczne (Podaj uśmiech, Kolorowa sukienka na jesień życia, Dobry dotyk, Jesteś wyjątkowa, Kochaj swoje ciało), aukcje charytatywne dla potrzebujących, stoły obfitości, warsztaty rozwojowe dla kobiet. Lole z radością dzielą się optymizmem, wiedzą i dobrą energią z wszystkimi olsztyniankami, które tylko chętne są włączyć się w ich akcje. Ania jest też założycielką olsztyńskiej grupy wsparcia kobiecego biznesu „Szpilka w biznesie”. A do tego to aktywistka działająca na rzecz ruchów eko, wege, od lat wegetarianka, propagatorka ruchu zerowaste i kuchni wegetariańskiej. Właścicielka 5 psów adoptowanych ze schroniska, w tym jednego bezdomnego przywiezionego tej wiosny ze Sri Lanki. Marzy o tym, by dożyć dnia, kiedy hodowla przemysłowa i wykorzystywanie zwierząt zostaną prawnie zakazane, a na niedzielny obiad zamiast rosołu Polacy będą przyrządzać wege burgery. Szczególnie zwierzęta i dzieci, ale również wszyscy, których dotyka wykluczenie mają w jej sercu specjalne miejsce. 

O pracy zawodowej
Właścicielka marki odzieżowej Happy Mum i Happymum Showroom Cafe, od 15 lat ubiera kobiety w ciąży i mamy karmiące piersią. Psychoterapeutka.

Uzasadnienie
Wrodzoną energię, zapał i pomysłowość nie kieruje w stronę pomnażania zysków, ani zapewniania sobie – dóbr, przyjemności, większego komfortu, lecz sprawiedliwie dzieli między siebie, rodzinę i bliskich oraz resztę świata. 
Piękna, silna, niejednoznaczna, o szerokich horyzontach, twórczej osobowości jest dla mnie inspiracją, a dla wielu kobiet może być niedoścignionym wzorem do naśladowania.

O działalności społecznej

Agnieszka jest osobą, która żyje miłością do zwierząt, a w szczególności do psów. 
Aktywnie uczestniczy w życiu bezdomnych psów, systematycznie odwiedzając i będąc w stałym kontakcie ze schroniskiem dla zwierząt w Tomarynach k/Olsztyna. Sama posiada dwa owczarki niemieckie: Giro i Coffe i dwa adoptowane „olbrzymy” Leona (Leonbergera adoptowanego ze Schroniska w Tomarynach) oraz Beti (Bernardynkę, adoptowaną z gminnej przechowalni w Jezioranach), które darzy ogromną miłością. Mimo codziennych obowiązków i intensywnej pracy zawodowej znajduje czas i co ważne - miejsce w swoim sercu i domu, który stał się domem tymczasowym dla licznych, oczekujących na kochających właścicieli, podopiecznych schroniska w Tomarynach. Dom, który Agnieszka wraz z mężem ofiarują „tymczasiakom” ma w sobie mnóstwo miłości, serca i pasji. 
Agnieszka zaraża swoją postawą innych, jest osobą, która zawsze pnie się do przodu, potrafi pokonywać przeszkody i zawsze realizuje postawione przed sobą zadania. To kobieta wrażliwa na krzywdę każdego żywego stworzenia. W każdej chwili jest gotowa, by wsiąść w samochód i spieszyć z pomocą. Jest zawsze chętna do współpracy z innymi osobami, które mają wspólny cel – dobro zwierząt. Jak sama podkreśla jest szczęśliwą osobą, która w swoich dążeniach do ulepszania świata, zawsze może liczyć na wsparcie swojego męża-Krzysztofa.  Zawsze powtarza jak mantrę: „Nic tak nie cementuje związku jak wspólna miłość do zwierząt”.
Osobiście jest przykładem na to, że chcieć to móc! Dzięki niej wiele bezdomnych, skrzywdzonych psów doświadczyło, czym jest szczęśliwe, spokojne, pełne miłości, dobre życie wśród ludzi. Psy, które do niej trafiają niejednokrotnie maja traumatyczne przeżycia związane z człowiekiem, w domu tymczasowym Agi socjalizują się z resztą psiaków i uczą miłości do człowieka i od człowieka.  Agnieszka mówi, że ma takich „psich terapeutów” w domu.
Zanim jeszcze zaczęła się działalność Agnieszki w schronisku, była przez wiele lat wolontariuszką w Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Ta działalność zaczęła się akcją jej ówczesnego pracodawcy –TP S.A. (obecnie Orange) w szpitalach, gdzie zakładano bezpłatne aparaty dla dzieci, by mogły one komunikować się z nieobecnymi rodzicami. Tzw. „Telefon do mamy”.  Agnieszka zaczęła odwiedzać oddziały dziecięce i przebywające tam dzieci, szczególnie te przebywające bez rodziców. Najbardziej bliskie jej sercu były Oddziały Onkologii oraz Oddział Opiekuńczy, gdzie przebywały dzieci z poważnymi schorzeniami, które nie pozwalały im funkcjonować bez aparatury szpitalnej oraz często przez to porzucone przez rodziców.  Rokrocznie przez kilka lat Agnieszka organizowała z pomocą innych pracowników Mikołaja dla dzieci z tego Szpitala.  

O pracy zawodowej

Od ponad 10 lat swoją karierę zawodową związała finansami, wcześniej wiele lat pracowała w TP S.A.
Od 4 lat jest szefem olsztyńskiego oddziału w SG Equipment Leasing Polska Sp. z o.o.

Uzasadnienie

Agnieszka zaraża swoim optymizmem, uśmiechem, radością życia, entuzjazmem i dobrem innych. Takich ludzi potrzeba na świecie i o takich ludzi należy dbać i ich promować. Agnieszka jest pełna energii i determinacji, ma wszystkie cechy, które powinna mieć BabaFest. Jest otwarta, ale przede wszystkim ma ogromne serce, gotowe pomieścić każdego skrzywdzonego, opuszczonego psiaka. Swoim przykładem pokazuje, jak bardzo mocno można zawęzić swoją strefę komfortu, by na tym świecie żyło im się lepiej. Zasługuje na tytuł BabaFest, bo Fest psią mamą dla swojej czwórki i Fest zastępczą psią mamą dla wielu innych, jest już bez wątpienia!

O działalność społecznej
Pani Anna działa na rzecz osób z niepełnosprawnością. Jest mamą Adriana, z którym brała udział w 40-dniowym proteście w Sejmie. Poznała ich cała Polska, dzięki zaangażowaniu i wytrwałości stali się głosem innych rodzin walczących w tej sprawie. Pani Anna i Adrian nadal uczestniczą w spotkaniach, protestach i podejmują działania, żeby temat osób niepełnosprawnościami nie był „zamiatany pod dywan”, żeby regulacje prawne i decyzje administracyjne pozwalały im i innym w podobnej sytuacji godnie żyć. 
Za swoją działalność Pani Anna i Adrian zostali uhonorowani wieloma nagrodami i tytułami, w szczególności w plebiscycie Gazety Wyborczej zostali Ludźmi Roku 2018 w kategorii O godne życie, Radio TOK fm nominowało ich do tytułu Ludzi roku. 
Pani Anna integruje środowisko osób z niepełnosprawnością i ich rodzin, dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniami z innymi, wspiera ich w trudnych chwilach i pokazuje, jak można wykorzystać regulacje prawne i administracyjne, żeby np. zdobyć fundusze na leczenie i poprawić komfort życia. 

O pracy zawodowej
Z wykształcenia jest krawcem odzieży dziecięcej, a z zamiłowania handlowcem. Prowadziła swoją działalność gospodarczą i pracowała jako starszy handlowiec. Od 21 lat opiekuje się Adrianem, przygotowuje go do samodzielnego życia. Marzy o własnym barze, w którym gotowałaby potrawy według własnych przepisów. 

Uzasadnienie
Pani Anna jest bardzo charyzmatyczną kobietą, która swoją energię wykorzystuje działając na rzecz innych. Ma siłę i odwagę, żeby walczyć w słusznej sprawie i pomimo wielu przeszkód nie poddaje się. Jej siła i wytrwałość sprawiają, że jest skuteczna i wiele osób inspiruje do działania. 
Jest prawdziwą BabąFest.

O działalność społecznej
Od wielu lat Pani Anna funkcjonuje wręcz jako osoba instytucja. Mieszkańcy Olsztyna zwracają się do niej po pomoc doraźną i radę niemal w każdej sprawie związanej ze zwierzętami i tylko rzesze samych zainteresowanych wiedzą jak bardzo pomaga. Lek. wet. Anna Barańska hołduje zasadzie, że najlepiej pomaga się w ciszy.

O pracy zawodowej
Od 16 lat jest dyrektorem w Schronisku dla Zwierząt w Olsztynie, które w tym roku obchodzi 20 rocznicę powołania. Te 16 lat to ogrom pracy by placówka mogła przeistoczyć się z niedoinwestowanej „przechowalni” w miejsce świadczące najlepszą opiekę z możliwych. Dzięki Pani Barańskiej azyl w Olsztynie ma obecnie prawdziwy szpital, sale operacyjną, sprzęt diagnostyczny (którego nie powstydziłyby się prywatne placówki weterynaryjne) a także jedyny w rejonie azyl dla kotów. Może to się wydawać oczywiste, lecz nieliczni najstarsi przyjaciele azylu pamiętają te czasy sprzed Pani Ani. Były to naprawdę „czarne czasy” przepełnionymi i zniszczonymi boksami, a o opiece nad kotami z Olsztyna można było tylko marzyć. Dość powiedzieć, że gdy Barańska obejmowała swą matczyną opieką schronisko to przebywało tam 300 psów a adopcje były bardzo rzadkie. Pani Dyrektor Barańska praktycznie otworzyła bramy schroniska na wolontariat, be którego chyba już nikt nie wyobraża sobie tej instytucji.

Uzasadnienie
Jak wyżej, ale nie tylko