Pani Ewa stara się pomagać osobom, które tak jak ona, czy ja doświadczyły przemocy w domu. Udziela się w grupie wsparcia, dzieląc się swoim doświadczeniem pomaga innym kobietom. Chciałaby założyć Fundację, aby dalej pomagać osobom dotkniętym przemocą. Bardzo ważne jest bowiem przełamywanie stereotypów na temat przemocy w rodzinie, która nadal jest w Polsce traktowana jako tabu.
Od roku 2008 angażuję się w różne formy działalności społecznej, organizuję lub współorganizuję różnego rodzaju imprezy a także staram się wspierać osoby dotknięte depresją oraz ich rodziny. 
Pani Urszula Derlacz od lutego 2015 jest Sołtysem Dywit. Od tego czasu nasze Dywity zaczęły tętnić życiem. Już w marcu w miejscowym GOKu zorganizowała spotkanie z okazji Dnia Kobiet, na którym można było posłuchać wykładów o zdrowym żywieniu, zrobić manicure, makijaż twarzy, a wszystko zakończone było słodkim poczęstunkiem z kawą. Pani Sołtys odnowiła place zabaw dla dzieci. W Wielkanoc zorganizowała dla dzieci poszukiwanie niespodzianki od zajączka nad jeziorem. Odnowiła słup ogłoszeniowy, zadbała o kosze na śmieci, których wcześniej nie było. W lipcu odbył się festyn integracyjny dla mieszkańców z poczęstunkiem, z muzyką (pierwszy raz od 40 lat). Niedawno z jej inicjatywy we wsi stanęła ławeczka dla osób uzależnionych. 
Kobieta wrażliwa i dobra. Zawsze spieszy na pomoc innym osobom i instytucjom. Empatyczna i skuteczna. Chętnie wspierała tworzenie Środowiskowego Domu Pomocy w Piszu i Domu Dziennej Opieki dla Osób Starszych w Białej Piskiej. Z ochotą popiera inicjatywy, które mają na celu tworzenie miejsc pracy, angażuje się w wszelkie projekty na rzecz społeczeństwa. Inicjatorka akcji „Mazury za pół ceny”, dzięki której wiele mazurskich atrakcji znalazło się w zasięgu mieszkańców.
Od 2007 roku prezeska, działającego w Różnowie, Stowarzyszenia Warmińska Wieś.
Julita Zadworna jest osobą o wielkim sercu. Kobieta wrażliwa na krzywdę każdego bijącego serca. Nigdy nie przejdzie obojętnie obok stworzeń, które potrzebują pomocy. W każdej sekundzie swojego życia gotowa jest wsiąść w samochód i spieszyć z pomocą zwierzętom i ludziom. Zawsze gotowa na nowe wyzwania, aktywistka działająca na rzecz zwierząt i lokalnych społeczności. Prezes Stowarzyszenia Miasto Dobre dla Zwierząt, dzięki któremu wsparcie uzyskało wiele zwierząt oraz ich opiekunów, m.in. poprzez sterylizację kotów wiejskich. Otwarta dla wszystkich niezależnie od poglądów, współpracuje z różnymi środowiskami dla osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest poprawa warunków bytowych zwierząt np. dzięki współpracy z Fundacją Kronenberga udało się pozyskać fundusze na sterylizację kotów wolnożyjących oraz budowę kocich domków. Niesie pomoc zwierzętom bezdomnym, chorym, a także tym, które pozostają czyjąś własnością, lecz są traktowane w niehumanitarny sposób. 
Katarzyna Konecko przez dwie kadencje działa w Radzie Osiedla nad Jeziorem Długim – aktywnie walczyła o to, alby ocalić kilkaset drzew i aby budowa mostu i ścieżek nad Długim była kompromisem między tym, co dobre dla ludzi i tym, co piękne i dobre dla natury (gdybyście poznali pierwotne projekty miasta to byście się przewrócili z wrażenia). To dzięki tej radzie i aktywności samej Kaśki, jest tak pięknie nad Długim.
Pani Iwona Bolińska–Walendzik działa od wielu lat na rzecz środowiska ludzi kultury w Olsztynie i regionie, promując artystów oraz ich dorobek wśród mieszkańców miasta, województwa, Polski a także i za granicą m.in. jest członkiem Kapituły Nagrody Prezydenta im. H. Skurpskiego (od 2014 r.) oraz Obywatelskiej Rady Kultury w Olsztynie (od 2014 r.), członkiem Olsztyńskiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami (od 2013 r.) i Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Nowoczesności „Tartak” w Olsztynie (od 2013 r. – członek założyciel). Wspiera i jest członkiem honorowym Stowarzyszenia KPA „Sąsiedzi” (od 2008 r.).
Od 2007 co roku organizuje akcję „Świąteczna paczka” skierowaną do dzieci z rodzin ubogich. Dzieci piszą listy do św. Mikołaja, a pani Magda z grupą znajomych próbuje te marzenia spełniać. Zbierają więc w swoim gronie pieniądze, kupują prezenty, pakują pięknie w kolorowy papier, a potem dostarczają do zaskoczonych dzieci. Paczki zawsze przynosi prawdziwy Mikołaj, ubrany w profesjonalny strój, z najprawdziwszą mikołajową brodą i przede wszystkim ogromnym workiem (rok temu w tym worku zmieściło się aż 147 prezentów!).Działalność społeczna
Pani Ewa stara się pomagać osobom, które tak jak ona, czy ja doświadczyły przemocy w domu. Udziela się w grupie wsparcia, dzieląc się swoim doświadczeniem pomaga innym kobietom. Chciałaby założyć Fundację, aby dalej pomagać osobom dotkniętym przemocą. Bardzo ważne jest bowiem przełamywanie stereotypów na temat przemocy w rodzinie, która nadal jest w Polsce traktowana jako tabu.
Praca zawodowa
Pani Ewa jest dyrektorem jednego z olsztyńskich banków, zarządza 12 osobowym zespołem, odnosi sukcesy zawodowe.
Uzasadnienie
Tak jak wcześniej pisałam, Pani Ewa stara się pomagać osobom, które tak jak ona doświadczyły przemocy w domu, udziela się w grupie wsparcia, wnosząc dużo ze swojego doświadczenia. Jest laureatką III edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Miłość z podbitym okiem? Listy nadziei, Twoja historia może uratować komuś życie”. Zajęła II miejsce oraz dodatkowo otrzymała wyróżnienie Anny Samusionek. Tytuł listu: Jak można żyć z przemocą… a jak żyć bez niej… List jest na stałe zawieszony na stronie Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie http://www.sow.olsztyn.pl/
Jej list ukazał się w dwumiesięczniku poświęconym problemom przemocy Niebieska linia Nr 2/97/2015. Wiele osób już go przeczytało i wiele jeszcze przeczyta. To ważne, że ktoś go czyta, wzrusza się, że komuś pomaga, że jest impulsem dla wielu osób, daje siłę na zmiany i wiarę w to, że można żyć dalej i być szczęśliwym.
List ciągle krąży i pomaga innym. Trafił do wielu państw drogą elektroniczną w tym na Cypr, gdzie przeczytała go pewna kobieta w nocy po awanturze z mężem. List był przeczytany w obecności córki, która następnego dnia przekazała informację w szkole, o tym co się dzieje w domu. To była wskazówka i przełom w życiu zarówno tej kobiety jak i jej córki.
Ja na list trafiłam, kiedy będąc na stronie SOW szukałam informacji jak radzić sobie z tym co dzieje się u mnie w domu. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że jest to przemoc i dotyka ludzi z różnych środowisk. List pokazał mi, że nie mogę się wstydzić i ukrywać tego co dzieje się u mnie w domu. Później spotkałam Ewę na zajęciach terapeutycznych organizowanych właśnie przez SOW. Była dużym wsparciem dla mnie i dziewczyn z grupy wsparcia.
Fragment listu:
"Apeluję do wszystkich którzy słyszą, widzą, mają styczność z osobami doświadczającymi przemocy, wszystkich lekarzy, nauczycieli, policjantów, sąsiadów, przechodniów na ulicy- nie pozostawajcie obojętni! Ofiara przemocy potrzebuje waszej pomocy, często sama o nią nie poprosi. Nie myśl, że ona akceptuje tą sytuację i godzi się na nią. Po prostu ma zbyt mało siły, jest bardzo osłabiona przez sprawcę, że nie poprosi o pomoc,ale tej pomocy bardzo potrzebuje!"
Zgłaszający
Magdalena Najko
